Hıdır Işık
-Hüseyin Avni Cinozoğlu’na-
de ki ölüm yoktur,ayrılık yoktur ey gök / yoksa bir kuşun kanadında incineceğim
Geceydi, üvezler çevrelemişti atların düşünü
Ve bir pantomim ahlat diyarına çekilmekteydi
Bir kız çocuğu kayıp sesini tarıyordu gecenin
Baba, diyordu ellerinden kayan yıldızın gökçesine
Dünyada bir yerde böyle başladı çatlağın miladı
Suyu bekleyen bozkır ateşin nefesine çekildi orada
O yer ki bir babanın küllerini derleyen tarihtir
Uyandığında, ayrılık hecesi bıçak eşiğiydi kalbine
Gözlerinden dünyanın çocukluğu dökülüyordu
Üstünü örten zamanı kaldırdım ki, abimdi
Saçları kızından kalan masalların biriciğiydi
Sonra defne yaprağından bir şarkı aramıza
Serildi: oy babasının eksik gülüşü, oy!
Ah taş divânına çığlık çizenim, Hüseyin abim,
Kekemeliğin kimyası mıdır tuzun yaraya hükmü
-çölün çıkarsamasıyız: bizi en iyi sözcükler anlar-
- Bu şiir şairin Öpülmemiş Şehlâ kitabından.
Poetopya 