İrem Berrak Kantarcı
Belki kuşlar gelip konardı, dallarıma.
Bazen hüzün kaplardı içimi,
Bazen neşe.
Bulutlar gelirdi tepeme.
Küçük esintiler uçururdu, yapraklarımı.
Ama açgözlüler,
bulurdu ormanımı.
O zaman ne orman kalırdı,
ne de ağaç…
- İrem Berrak Kantarcı 12 yaşında.
Poetopya 