Fatma Gül Demir

Herkes benden koparmış eksiklerini
işte şimdi bildim
Kendimi tamamlayamamam bundan.

Evin güneş gördükçe pas tutan yanıyım
Birkaç kişiyiz burada
Ben gölgemle konuşuyorum.
Doluyum ve taşamadıkça
tavanı deliyorum.
nefessiz kalan taraflarım var bunu biliyorum
Ben o delik deşik ettiğim tavanım
Yine de nasıl olduğunu bilmeyen yanlarım daha fazla

Annem için her şey şükür sebebi
yaşıyorum -şükür beni yaratan tanrıya-
Ben gölgemden kaçıyorum.
Sofra kurulunca gürültü çoğalıyor
Ve aile olduğumuz aklımıza geliyor.
Yine de ses dolduramıyor boşlukları.

Bazen hiç ses yok.
Boşluklar çoğaldıkça hafifleyen yanlarım konuşuyor.
Biri geliyor ve gidiyor
tavanı deldikçe içimdeki ben hırçınlaşıyor dedim
kulaklarımda çınlayan kelimeler hep aynı
sesler değişse de
şükür
ruhumuzu sömürenler bedenimizden çok uzakta.

Not: Fatma Gül Demir, 16 yaşında.