Şeref Bilsel
Kısa bir zaman önce aramızdan ayrılan ve fakat ardından sökün eden dostlarıyla sesi Dersim’den, harflerin arasına yayılmaya devam eden Emirali Yağan’ın toplu şiirleri ile denemeleri içli, zarif bir selam eşliğinde ulaştı bana. Maalesef bizde bir şeyin , bir kimsenin güzel olup olmadığına o şey, o kimse ortadan kalktıktan sonra karar veriyor kamuoyu. Kara kamu bu.
Hıdır Işık
Emirali Yağan’ın kırk yıla yakın bir zamana yayılan şiirlerinden oluşan, “Gitmek Bir Uzun Öykü / Toplu Şiirler (1985-2021) – Red Yayınları (Ekim 2021)” kitabı bir süre önce ilgilisiyle buluşmuştu. Yağan’ın son dönem şiirleriyle beraber altı şiir kitabından oluşan toplu şiirler kitabı, kendi özgün dilini ve sesini oluşturmuş bir şairin bir külliyatıdır.
Hıdır Işık
Özgün E. Bulut’un “Kedinin Şairi – Totem Yayınları (Eylül 2021)” kitabı geçtiğimiz Eylül ayında ilgilisiyle buluşmuştu. Kedinin Şairi, ‘Çığlık, Gece Yarısı Konuşmaları ve Dertlerimi Kendime Anlatıyorum’ adlı üç bölümden oluşuyor. Özgün E. Bulut okuyucuyu anayurdu Dersim coğrafyasının bilinen simgelerinden ‘dere ve meşe’ ile yankıladığı dizelerle, insanın insana hayal kırıklığı olduğunu imleyerek okuyucuyu karşılıyor.
Özgün Enver Bulut
Daha önce birçok yazımda belirtmiştim. Türkiye Yazıları Dergisi benim için edebi anlamda bir okuldur. Şiiri tanımamda, bilmemde, sadece şiiri değil, edebiyatı izlememde bana kılavuzluk etmiştir. Türkiye Yazıları’nın her sayısında farklı bir yazarın, şairin, çizerin kendi yaşam öykülerini yazdıkları, Kendileri diye bir bölüm vardı ve oldukça ilgiyle okunuyordu bu anlatımları. Hasan İzzettin Dinamo, Tahsin Saraç, Edip Cansever, Mehmed Kemal, Yaşar Kemal, Hasan Hüseyin, Turhan Selçuk gibi dönemin isimlerinin kaleminden, onların yaşam öykülerini öğrenmek ilginçti. Bu isimlerden biri de Gülten Akın’dı.
Yekta M. Çeliker
Nerdeyse basılan her kitap hakkında söylenen bir söz var: Yeni bir soluk getiriyor.
Özellikle yazarların ilk kitabının yayımlanmasıyla yeni bir soluk getirdiği bilgisi tanıtım yazılarında sıklıkla vurgulanır oldu. Bu, şüphesiz altı doldurulmayan bir söz.
Bir şeyin yeni olması, yeni bir soluk, yeni bir söylem getirdiği anlamına gelmez. Yeni soluk getirmek, farklı bir şekilde söylemektir. Yeni soluk denilen kişinin yeni ne getirdiği neredeyse hiçbir zaman belirtilmez. Ya da ben denk gelmedim. Bu yeninin ne olduğu da söylenmediği gibi.
Yekta M. Çeliker
“Ve ben bir avuç toz olduktan sonra bile senin destanın ağızlarda dolaşacak.”
Oğuz Atay
Zamanı aşmanın pek çok yolu vardır şüphesiz ama hiçbirinin edebiyat kadar etkin olduğunu düşünmüyorum.
Yekta M. Çeliker
Çeviri hakkında konuşmak, çeviriden daha kolay bir iş midir, emin değilim. Hele Tim Parks’ın “Sahiden, asıl metni bilmiyorsanız çevirinin niteliğine dair (olumlu olumsuz) hiçbir iddialı beyanda bulunmamak daha iyi olur.” sözünü düşününce çevirinin niteliği ve karşılaştırması konusunda insanın eli iyice bağlanıyor.¹
Hicri İzgören
Kimin sözüydü unuttum. Şiirden söz ediyorsanız en başta “Bana göre ya da bence” demeyi unutmamamız gerek diyordu. Gerçekten de öyledir. Çünkü şiir eninde sonunda bir beğeniye dayanır. Ama ‘Beğeni’ dediğimiz büyük ölçüde şiirin olmazsa olmaz ya da şaşmazlarını içermesi gerekir.
Sennur Sezer
Şiir, çağının seslerinin yankısını taşır: Kahkahalar, çığlıklar, ıslıklar… Aşk şarkılarına marşlar karışır, ağıtlara çocuk sesleri. Çok sesli bir korodur şiir, bir orkestra.
Özgün E. Bulut
“Varmak nedir bilmiyorum ama kuşkusuz tüm varlığımın ona doğru aktığı bir maksat vardır. Keşke ölseydim ve yeniden dirilebilseydim ve dünyanın başkalaştığını, dünyanın bu denli acımasız olmadığını ve insanların bu her zamanki aşağılık ve kahpeliklerini unuttuklarını…”
Poetopya 